De vier broers Andy, Ponthon, Reggy, Loulou Tielman en hun zusje Jane traden sedert 1948 samen met hun vader Herman Tielman in Indonesië reeds op als The Timor Rhythm Brothers. Vader Tielman opgegroeid op West-Timor was na zijn huwelijk gemeenteambtenaar in Soerabaya, verbleef tijdens de Japanse bezetting in een interneringskamp en na de bevrijding was hij tot medio 1948 KNIL militair in Soerabaya. The Timor Rhythm Brothers gaven zelfs een show in het paleis van Soekarno, maar er kwam ook voor hun het moment dat ze moesten kiezen tussen Indonesië of Nederland. Op 23 maart 1957 stapte de familie Tielman aan boord van de MS Sibajak en vertrok vanuit de haven van Tanjung Priok (Djakarta) naar Nederland. Ponthon was ze eind 1956 al voorgegaan en werd opgevangen in een pension in Baarn met zijn vrouw Joyce Brandes en zoontjes Nino en Rossan.

Op 26 maart 1957 kwamen ze in Rotterdam aan en werden in Breda ondergebracht in contractpension Smolders aan de Baronielaan 262. Edu Schalk, de latere zanger van The Poetiray Brothers uit Oosterhout, was een van hun eerste Indische vrienden in Breda. De broers hadden eerst maar één oude gitaar in hun bezit, maar op een gegeven moment stapten ze de bekende muziekhandel Spronk aan de Veemarktstraat 52-54 binnen en daar wisten ze de familie Spronk, door wat voor te spelen, zo te overtuigen van hun kunnen, dat ze de duurste gitaren op afbetaling mochten meenemen. Dat waren twee grote witte Miller gitaren en één donkere Wilson gitaar. Het waren Nederlandse producten uit de Egmond fabriek (type ES 57) uit Best bij Eindhoven. Later lieten ze nog kofferversterkers bouwen door Egmond ter vervanging van de oude radioversterkers die ze eerst gebruikten..

Na een een maandje oefenen traden ze op 11 mei 1957 als The 4 T's voor het eerst op tijdens het eindbal van Dansinstituut Leo Tiggelman in Stadsschouwburg Concordia aan het Van Coothplein tesamen met The Constellations uit Amsterdam en de Sugarfoot Stompers uit Breda. De officieel aangekondigde Europese premiere vond plaats op 19 mei 1957 in Hotel De Schuur. Daar traden ze dat jaar nog een aantal keren op, zoals op zondag 23 november. In de bekende dancing van Café Huijskens in de Dalstraat hebben ze ook op de planken gestaan. Ze werden snel bekend in Breda en begonnen ook in andere plaatsen in Brabant op te treden, zoals in Zaal De Harmonie in Tilburg op 29 juni 1957. In het Kamp Lunetten in Vught, Dancing De Cosmopoliet in Den Bosch en De Astoria in Eindhoven waar Peter Koelwijn uit zijn dak ging. Op zaterdag 20 juli 1957 traden ze voor het eerst in Den Haag op in de grote koepelzaal (Moors Paleis) van de Haagsche Dierentuin voor het jaarlijks jazz- en dansfeest van de Embers Club.

Begin 1958 kon de familie Tielman het pension verlaten, omdat ze een woning hadden gekregen in het dorpje Hedel (Bommelerwaard, in Gelderland aan de Maas), ze kwamen tot medio 1960 in de Muntmeesterstraat tegenover Ponthon Tielman en zijn gezin te wonen. Ze waren nu voorgoed uit Breda vertrokken, maar de geschiedenis van de Nederrock is dankzij hun in Breda begonnen.