Bezetting:

Herman Kroese (sologitaar) naar The Black Shadows

Frans Kuijsten (gitaar) naar The Black Shadows

Cees Luyten (zang, gitaar) naar The Black Shadows

Jacques van der Zande (gitaar)

Joep Cas (theekist bas; later slaggitaar)

Ben Nuchelmans (sax)

Jan Schoones (drums)

- Ad Wittebols (drums) alleen bij de oprichting

- Theo Borghouts (drums) tijdelijk

Skiffle- country & westernband uit het Bredase Heuvelkwartier. De groep repeteerde op zolder bij Jacques van der Zande in de Flierstraat. Speelden in het begin vooral het populaire uit Engeland overgewaaide skiffle repertoire van met name Lonnie Donegan en de country folk songs van het Amerikaanse Kingston Trio. Later kwam de rock & roll via Fats Domino. Herman Kroese, Frans Kuijsten en Cees Luyten kwamen eind 1963 na het uiteenvallen van de band samen terecht in een nieuwe bezetting van: Johnny Space & his Flying Rockets

Joep Cas herinnert zich in november 2004 nog het volgende: ..........

Ik kan me het niet zo precies meer voorstellen wanneer we begonnen met The Country Boys, maar denk dat het begin 1960 was. Het beschreven skiffle gebeuren speelde zich meer in het prille begin af op de bekende repeteerzolder in de Flierstraat (bij MOEDER v.d. Zanden), toen we echt op gingen treden was dat veelal gewijzigd in de muziek die toen HOT was zoals b.v. Elvis, Clif Richard, Litle Richard, Fats Domino enz.enz.

Vooral "Fats" was zeer geliefd bij zanger Kees Luyten, en die kon hij ook prima met altijd veel succes imiteren. Als er een nieuwe plaat van "Fats" uit kwam kocht Kees Luyten die, direct thuis op z'n platenspelertje, en kwam dan niet eerder z'n kamer uit voor hij de hele plaat uit z'n hoofd kon spelen en zingen. Daarna kwam hij pas aan de beurt op de bekende zolder.

Optredens in die tijd waren in de Bavelselaan (Peemen v. Ooien ???), Patronaatsgebouw Viandenlaan, Patronaatsgebouw Dr. Struijkenstraat, Wijkgebouw Scheldestraat, Patronaatsgebouw Zandberglaan, Zaal Prins Bernhard - Belcrumpolder, bij Kees de koster (achter de kerk aan de Ginnekenstraat), en later toen Jan Schoones er bij was ook nog bij "Dansschool Schoones" in het Potkanstraatje. In die tijd hebben we geloof ik alle toenmalige patronaatsgebouwen en zaaltjes waar concoursen en/of wat voor de jeugd te doen was wel gehad.

We zijn ook nog een keer uitgenodigd voor een grote auditie van "Phillips Phonogram" in Eindhoven. (In het stikduur hotel "de Carlton", 43 jaar geleden, 5 gulden een pilsje), ikzelf speelde toen al niet meer mee omdat we dan met zevenen zouden zijn en dat vonden de anderen te veel, omdat de meeste bandjes in die tijd met zessen waren. Ik ging toen nog wel mee om te "sjouwen en alles mee klaar te zetten". In diezelfde tijd kwam ook nog een aanbod, ik weet niet meer van wie of waarvandaan, om in Duitsland te gaan spelen omdat daar toen veel vraag naar was en dat zeer goed zou verdienen. Mede daarover was het dat men onderling over van alles en nog wat begon te kibbelen, toen heb ik dus afgehaakt want de gezelligheid waar het bij mij om ging was daardoor afgelopen. Ik heb met niemand woorden of zo gehad, maar toen hield ik het toch echt voor gezien.

Verder nooit meer in een bandje gespeeld, m'n gitaartje (Lucky 7 by Egmond, dik 42 jaar oud) heb ik vorig jaar aan m'n achterneefje Allard van 9 jaar weggeven, kan hij samen met z'n oudere broer Melvin die al een gitaar had, repeteren. Ik hoop dat ze er samen net zoveel plezier aan mogen beleven als ik indertijd. En zo is't allemaal gekomen en gegaan, voor zover ik me het kan herinneren.

Cees Luyten herinnert zich in februari 2006:

Wij waren een gezellig plezierbandje uit Breda, met leden die woonden in het Heuvelkwartier en het Ginneken. In die tijd luisterden wij met onze transistorradio-tjes, op het Mgr. Nolensplein bij de kerk, naar de hits op radio Luxemburg en Veronica, wat ons inspireerde die hits zo goed mogelijk na te kunnen gaan spelen. In het begin hadden we nog niet eens een officiële naam voor onze band, we noemden ons dan maar “The Hudle Gang” (bijeen geraapte bende) wat volgens mij een idee van Herman Kroese was.

Naderhand kwam ik met het voorstel (als grote fan van Fats Domino) onze band “The Country Boys” te noemen, dit naar een grammofoonplaat van Fats die in november 1958 was uitgekomen, die naam werd door iedereen aanvaard en is tot het einde toe niet meer veranderd.

Toen we zo ver waren een fatsoenlijk repertoire te hebben, gingen we optreden op teenageravonden, dansavonden en meedoen aan concoursen enz. en waren al heel tevreden als we een bekertje, medaille of vaantje hadden gewonnen.

Toen er ook nog een saxofonist bijkwam (Ben Nuchelmans) gingen we minder skiffle o.a. The Cotton Song (Joep Cas, met de theekistbas) maar veel meer Fats Domino en Little Richard en instrumentale nummers spelen zoals o.a. Red River Rock van Johnny en de Hurricanes.

Doordat alles op de saxofoon afgestemd moest worden, kwamen de virtuoze gitaarsolo’s van Herman Kroese steeds meer in de verdrukking omdat die ook grotendeels door de saxofoon overgenomen werden. Mede daardoor kwam snel het einde van The Country Boys in zicht en kwam de oversteek naar Johnny Space, waar Herman Kroese zichzelf meer waar kon maken op solo gebied, wat dan ook zijn bedoeling was.

Met dank aan Herman Kroese, Joep Cas en Cees Luyten voor de informatie en het fotomateriaal.