Bezetting:

Wil de Bras alias Eric Binkhuysen (gitaar, zang) ex- The Marlins

Cor Hoogeveen (orgel) ex- The Blues; naar The Magic Five

Dries Patijn alias André Moss † (saxofoon) ex- Rose Valley Quartet

Henk van Rijswijk (saxofoon)

Cees de Groot (basgitaar) ex- The Blue Stars; vervangen door Ruud Wenzel

Ruud Wenzel † (basgitaar) ex- Rose Valley Quartet

Wim Verbiest (drums) ex/naar- The Midnight Specials [Midnight Special]

Na 1975 volgden nog andere bezettingen.

De aanstekelijke instrumental Sombras, met een duidelijke Indo-Rock beat, van het COMBO WIL DE BRAS is in de begin 1970-er jaren de herkenningsmelodie van het populaire zondagmiddag radio sportprogramma 'Langs de Lijn'. Wat velen misschien niet weten is dat gitarist Erik Binkhuysen (alias Wil de Bras) in de 1960-er jaren met zijn Indo band THE MARLINS een van de bekendere acts was in het Duitse Indo-Rock clubcircuit.

Erich Richard (Erik) Binkhuysen werd op 23 november 1939 in Pamekasan op het eiland Madura geboren als zoon van een Nederlandse vader en een Indische moeder. In de rumoerige periode 1951- 1953 werd Erik door zijn vader naar familie in Nederland gestuurd en woonde afwisselend in Haarlem en Den Haag. In 1953 keerde hij terug naar zijn geboorteland, maar in 1956 werd de familie Binkhuysen gedwongen te kiezen tussen het Nederlands en Indonesisch staatsburgerschap. Na de omwenteling was een Indonesisch paspoort, voor de in de Nederlandse traditie opgevoede familie geen aantrekkelijk alternatief en Erik en zijn broer Peter gingen weer met de exodus richting Nederland. Ze trokken bij hun zus in, die al sinds 1948 in Bergen op Zoom woonde en Erik is ondanks dat hij wel eens ergens anders woonde altijd naar Bergen op Zoom teruggekeerd. Zijn ouders bleven nog enkele jaren in Indonesië achter, maar uiteindelijk kwamen zij in Rotterdam terecht.

Erik en Peter raakten in de ban van de gitaar en in 1957 vormde Erik met Giel Geerlings een duo DE GITARINO'S. De Everly Brothers waren uiteraard een van hun grote voorbeelden en er werd regelmatig opgetreden voor de militairen, die in de diverse kazernes in Bergen op Zoom en Ossendrecht gelegerd waren. Na een geslaagde auditie in Breda mochten ze optreden in KRO's radio talentenjachtprogramma 'De Springplank'. Omstreeks 1959 kwam hij als gitarist bij de ROYAL HAWAIIAN MINSTRELS van George de Fretes terecht.

Na het vervullen van zijn militaire dienstplicht kwam hij in aanraking met de Rotterdamse Indo-Rock scene en al snel vormde hij met zijn broer Peter op begeleidingsgitaar THE MARLINS. Inspiratie voor de groepsnaam werd gevonden bij de marlin, een vis die in de Caribbian rondzwemt. De uiteindelijke 5-mans formatie vertrok al snel naar Duitsland en bestond verder uit Gerrit Krause, ex-drummer van THE SKYROCKETS, Ludwig Beaupain (bas) en Nono Wendelstigh (gitaar). Nono stapte omstreeks 1965 uit de band. Gitarist/zanger Erik Binkhuysen bleef met zijn Marlins tot 1969 op contractbasis in het Duitse clubcircuit spelen en daarnaast bleef ook het duo met Giel Geerlings in Bergen op Zoom nog bestaan. The Marlins speelden ook regelmatig in de Haagse Yvonne Bar aan de Stationsweg en Bar-Dancing De Fles (Bleijenburg)

In 1970 liep hij in Roosendaal Jack de Nijs tegen het lijf en deze stelde hem in de gelegenheid zijn nummer Die Nacht op te nemen. In de studio werd ter plaatse de naam Wil de Bras door Jack de Nijs en een Hilversumse producer verzonnen en nadat de plaat via JR Productions op Polydor werd uitgebracht bereikte deze de 21e plaats op de Veronica Top 40. Als gevolg hiervan werd door Erik Binkhuysen alleen nog maar Nederlandstalig repertoire gezongen en opgetreden als Wil de Bras. Na dit solosucces werd een erg goed orkest door hem gevormd met saxofonist Dries Patijn (de latere André Moss), afkomstig van de ROSE VALLEY FIVE, organist Cor Hogeveen (ex- PARC SET), Wim Verbiest (ex- MIDNIGHT SPECIALS) aan de drums en Ruud Wenzel (ex- ROSE VALLEY FIVE) als bassist.

Het COMBO WIL DE BRAS verscheen met zanger/gitarist Erik Binkhuysen als markante persoonlijkheid in in de destijds populaire TV programma's 'Op Losse Groeven' (TROS) en 'Eddy Ready Go' (NCRV) en het grote succesnummer werd de instrumental Sombras. Naast dit nummer, met een onvervalste Indo-Rock invloeden in de begeleiding, dat door Jack de Nijs onderweg in de auto tijdens een rit naar de Hilversume studio werd gecomponeerd als B-kant voor Anna, nam het Combo Wil de Bras nog 2 instrumentals op, die de moeite van het beluisteren waard zijn. Never On Sunday en vooral de gitaar instrumental Après Toi, een schitterende bewerking van het winnende Erurovisie songfestival lied van Vicky Leandros uit 1972. Sombras bereikte in 1971 nog de 31e plaats van de Veronica Top 40, maar nadat Jack de Nijs zich transformeerde tot Jack Jersey verdween de hitschrijver voor de groep uit beeld en met het tot 3 man gereduceerde combo werd nog tot 1995 opgetreden als begeleidingsorkest van bekende artiesten. Sinds 1995 gaat 'de Bras' op pad als eenmansorkest met zijn keyboard en zijn repertoire omvat ruim 1200 nummers, voornamelijk in de categorie Nederlands amusement. Al ruim 40 jaar lang is Erik Binkhuysen als muzikant actief en wij zullen hem altijd blijven waarderen voor zijn bijdrage aan de Indo-rock scene met zijn groep THE MARLINS en het ver-schrik-ke-lijk goede Sombras.

© pmouse, juni 1999

* Bassist Ruud Wenzel is op 6 februari 2018 overleden.

Discografie:

1970: Die nacht / Hé hé Rosie (Polydor 2050 007)

1970: Mona / Het spijt me voor jou (Polydor 2050 060)

1971: Waar zijn al mijn dromen / Laat hem toch gaan (Polydor 2050 092)

1971: Sombras / Anna (Imperial 5C 006-24436)

1972: Donna / Mademoiselle Monique (Imperial 5C 006-24295)

1972: Meisjes van Casablanca / Laat hem toch gaan (Imperial 5C 006-24669)

1973: Nooit op zondag / El vida (Imperial 5C 006-24808)

1973: LP 'Nooit op Zondag (Imperial 5C 04824922)

Nooit op zondag (Never on sunday) / Sombras / Meisjes uit Casablanca / Mona / Mademoiselle Monique / Het spijt me voor jou / Anna / Laat hem toch gaan / Donna / El Zorro / Christina / El Vida / Die Nacht / Waar zijn al m'n dromen / Mary Ann / Après toi